zaterdag 13 november 2010
maandag 11 oktober 2010
5 beelden nrc.next
Beeld // 1
Ik heb voor dit beeld gekozen omdat het de uiterlijke verschijning van de moslims laat zien. De middelste is door het haar en de kleur/het patroon van de stropdas ook niet Nederlands, maar wel Westers. Dit laat dus zien dat moslims steeds meer/ook politieke, economische of andere hoge(re) functies kunnen bekleden. Het feit dat hun gezichten blanco zijn gelaten, laat zien dat er ook een zekere angst heerst over het onbekende. Ze zijn er ‘ineens’, en door hun aanwezigheid moet de gevestigde orde dus aan macht inleveren. Ik vind het beeld ook nrc.next.
Beeld // 2
Deze cartoon kwam ik tegen en vond ik precies passen bij wat Peer Sluiters wil zeggen. Iedereen is zo bang voor de opkomst van de Islam, terwijl het gewoon mensen zijn. Het is puur de gevestigde orde die bang is aan macht en positie in te moeten leveren, dat daar de eigenlijke angst zit. Het is gewoon een vriendelijke moslimmeneer die we niet hoeven te bedreigen. Hij is er gewoon ook, net zoals wij.
Beeld // 3
Dit beeld heeft een beetje een spottende ondertoon; aan de ene kant verwelkomen we al het lekkere eten uit die andere culturen (met andere geloofsovertuigingen!), maar stoten we de mensen keihard af. Dit beeld is gemaakt door de Finse kunstenaar Riiko Sakkinen. Dit beeld laat het dubieuze zien. De tekst 100% halal wil dus zeggen dat het toegestaan is dit te eten, maar ehm.. hoe zit het dan met de moslim-bevolking, halal of haram? (toegestaan of niet?)
Beeld // 4
Staat misschien als een erg onaardig beeld, maar zegt precies wat ‘men’ denkt, bang voor is. Doordat zo’n beeld pontificaal in een krant als nrc.next staat, krijgt het een spottende ondertoon. In een krant als de Telegraaf zou dit beeld waarschijnlijk heel anders geïnterpreteerd worden. Beter zou zijn als het in een Nederlandse gevarendriehoek zou staan, in plaats van dit bord, maar de essentie blijft hetzelfde.
Beeld // 5
Terug bij de oorspronkelijke aanleiding van de tekst; de bouw van een moskee bij Ground Zero. Het artikel gaat daar niet over, maar vertelt wel de angst van de uitingen bij de gevestigde orde naar de Islam; de bouw van moskeeën. Deze moskee lijkt wel te ‘happen’. Een moskee is maar een eng ding, hij bedreigt onze veilige vertrouwde wereld. Een buitenstaander, een indringer, een bedreiging.
Ik vind het beeld niet nrc.next, maar vertaalt wel de tekst naar beeld. Dit beeld zou goed op een illustratieve manier i.p.v. een fotografische manier weergegeven kunnen worden. (ik schaam me echt voor dit lelijke beeld...)
Opiniestuk nrc.next
Krantenartikel - Opinie
uit: ‘NRC.NEXT (dinsdag 14 september)’
‘Griezelig, dat succes van moslims
Het verzet tegen moskeeën groeit omdat moslims prima integreren’
Keuze
Ik heb gekozen voor dit artikel omdat het in de eerste plaats een maatschappelijke kwestie betreft die erg heerst onder de (Nederlandse) bevolking. De illustratie van Tomas Schats vind ik er goed, het geeft exact weer hoe het angstgevoel heerst, aansluitend bij de inhoud van de tekst. Ondanks de kleuren gaat er toch een dreiging vanuit. Hij is ook erg nrc.next. Ik vind het een uitdaging om er een ander beeld aan toe te voegen.
Samenvatting
Het artikel gaat over de bedreiging die men voelt bij bijvoorbeeld de bouw van nieuwe moskeeën. Er gaat een enorme weerstand uit tegen de gehele islamitische wereld. De vraag die Peer Sluiters stelt is ‘waarom wordt er telkens weer zo vurig geprotesteerd tegen de bouw van de islamitische gebedshuizen?’
Zijn antwoord hierop is dat de oorzaak van de spanningen niet ligt bij de religieuze of etnische verschillen tussen de twee groepen, maar dat er een vrees is bij de gevestigde orde opdat hun leefwereld zou verdwijnen, dat zij aan macht zouden moeten inboeten. De nadruk bij het debat hierover ligt op de bijzaak, de bouw van een moskee/islamitisch gebedshuis, niet op de hoofdzaak; verschuiving van de machtsverhoudingen.
Om het te betrekken op Nederland; dat de macht van de moslims groeit zal niemand verbazen. Niet alleen het aantal moslims groeit, ze spreken ook steeds beter Nederlands en bekleden vaker belangrijke politieke en economische posities. De felle afwijzing van de buitenstaanders en hun symbolen –moskeeën, hoofddoekjes- is de tegenaanval van de gevestigde orde. Sluiters haalt een citaat naar voren van Freud uit ‘Narzissmus der kleinen Underschiede’; ‘Wanneer het onderscheid tussen individuen kleiner wordt, gaan mensen de nadruk leggen op kleine verschillen en neemt bovendien hun gevoel van eigenliefde toe. Hoe kleiner de verschillen, des te belangrijker ze lijken, en hoe agressiever ze tot uitdrukking worden gebracht’.
En hoewel de gevestigde orde maar al te graag wil geloven dat het pijnpunt in de moskee of de hoofddoek zit, huist de echte pijn in het moeilijk te verkroppen verlies van macht. Hoe kleiner het machtsverschil, hoe groter de ophef.
Peer Sluiters
Peer Sluiters is antropoloog. Hij studeerde antropologie en politicologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en schreef zijn scriptie over de maatschappelijke weerstand tegen nieuwe moskeeën in Rotterdam.
Doelgroep
Nrc.next is hét advertentiemedium voor de jonge, hoogopgeleide nieuwsconsument (20 - 39 jaar, HBO+). De doelgroep van nrc.next bestaat uit mensen die alles willen weten, niets willen missen, maar weinig tijd hebben. Van starters en young professionals tot tweeverdieners met kinderen.
(bron: www.nrcmedia.nl)
Analyse
Eigenlijk is de analyse min of meer hetzelfde als de samenvatting, aangezien het een opiniestuk betreft. Peer Sluiters wil ons laten inzien (na wetenschappelijk onderzoek) waar onze diepgewortelde angst nu eigenlijk echt vandaan komt. Niet omdat het een ander geloof is (met alle dingen die daar bijhoren), maar de angst dat wij, als gevestigde orde, aan macht moeten inleveren.
Conceptontwikkeling // 1
Er is een heersende angst tegenover de groeiende macht van moslims. Sluiters stelt alleen dat men die angst op iets anders afschuift dan wat het werkelijk is; namelijk het inleveren van een zekere machts(positie) door de gevestigde orde aan een aanzienlijk groeiende minderheid. En die angst zou dus niet gebaseerd zijn op de religieuze of etnische verschillen.
Met mijn (gevonden) beelden wil ik laten zien dat de gevestigde orde zich bedreigd voelt door het groeiende aantal moslims. Maar wel met de ondertoon dat het een beetje belachelijk is; de moslims zijn niet de bedreiging, de angst om aan ‘macht’ te verliezen (aan de moslims) is hoofdzaak.
uit: ‘NRC.NEXT (dinsdag 14 september)’
‘Griezelig, dat succes van moslims
Het verzet tegen moskeeën groeit omdat moslims prima integreren’
Keuze
Ik heb gekozen voor dit artikel omdat het in de eerste plaats een maatschappelijke kwestie betreft die erg heerst onder de (Nederlandse) bevolking. De illustratie van Tomas Schats vind ik er goed, het geeft exact weer hoe het angstgevoel heerst, aansluitend bij de inhoud van de tekst. Ondanks de kleuren gaat er toch een dreiging vanuit. Hij is ook erg nrc.next. Ik vind het een uitdaging om er een ander beeld aan toe te voegen.
Samenvatting
Het artikel gaat over de bedreiging die men voelt bij bijvoorbeeld de bouw van nieuwe moskeeën. Er gaat een enorme weerstand uit tegen de gehele islamitische wereld. De vraag die Peer Sluiters stelt is ‘waarom wordt er telkens weer zo vurig geprotesteerd tegen de bouw van de islamitische gebedshuizen?’
Zijn antwoord hierop is dat de oorzaak van de spanningen niet ligt bij de religieuze of etnische verschillen tussen de twee groepen, maar dat er een vrees is bij de gevestigde orde opdat hun leefwereld zou verdwijnen, dat zij aan macht zouden moeten inboeten. De nadruk bij het debat hierover ligt op de bijzaak, de bouw van een moskee/islamitisch gebedshuis, niet op de hoofdzaak; verschuiving van de machtsverhoudingen.
Om het te betrekken op Nederland; dat de macht van de moslims groeit zal niemand verbazen. Niet alleen het aantal moslims groeit, ze spreken ook steeds beter Nederlands en bekleden vaker belangrijke politieke en economische posities. De felle afwijzing van de buitenstaanders en hun symbolen –moskeeën, hoofddoekjes- is de tegenaanval van de gevestigde orde. Sluiters haalt een citaat naar voren van Freud uit ‘Narzissmus der kleinen Underschiede’; ‘Wanneer het onderscheid tussen individuen kleiner wordt, gaan mensen de nadruk leggen op kleine verschillen en neemt bovendien hun gevoel van eigenliefde toe. Hoe kleiner de verschillen, des te belangrijker ze lijken, en hoe agressiever ze tot uitdrukking worden gebracht’.
En hoewel de gevestigde orde maar al te graag wil geloven dat het pijnpunt in de moskee of de hoofddoek zit, huist de echte pijn in het moeilijk te verkroppen verlies van macht. Hoe kleiner het machtsverschil, hoe groter de ophef.
Peer Sluiters
Peer Sluiters is antropoloog. Hij studeerde antropologie en politicologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en schreef zijn scriptie over de maatschappelijke weerstand tegen nieuwe moskeeën in Rotterdam.
Doelgroep
Nrc.next is hét advertentiemedium voor de jonge, hoogopgeleide nieuwsconsument (20 - 39 jaar, HBO+). De doelgroep van nrc.next bestaat uit mensen die alles willen weten, niets willen missen, maar weinig tijd hebben. Van starters en young professionals tot tweeverdieners met kinderen.
(bron: www.nrcmedia.nl)
Analyse
Eigenlijk is de analyse min of meer hetzelfde als de samenvatting, aangezien het een opiniestuk betreft. Peer Sluiters wil ons laten inzien (na wetenschappelijk onderzoek) waar onze diepgewortelde angst nu eigenlijk echt vandaan komt. Niet omdat het een ander geloof is (met alle dingen die daar bijhoren), maar de angst dat wij, als gevestigde orde, aan macht moeten inleveren.
Conceptontwikkeling // 1
Er is een heersende angst tegenover de groeiende macht van moslims. Sluiters stelt alleen dat men die angst op iets anders afschuift dan wat het werkelijk is; namelijk het inleveren van een zekere machts(positie) door de gevestigde orde aan een aanzienlijk groeiende minderheid. En die angst zou dus niet gebaseerd zijn op de religieuze of etnische verschillen.
Met mijn (gevonden) beelden wil ik laten zien dat de gevestigde orde zich bedreigd voelt door het groeiende aantal moslims. Maar wel met de ondertoon dat het een beetje belachelijk is; de moslims zijn niet de bedreiging, de angst om aan ‘macht’ te verliezen (aan de moslims) is hoofdzaak.
Reacties op de beelden MIND magazine
Reacties
Beeld // 2
- Deze vind ik wel grappig! Maar omdat het een kind is, vind ik die ook niet helemaal overeenkomen met de inhoud van het artikel en doelgroep.
- Dat kind zou ik van schrikken denk ik...
- Ik vind de foto van het kind zeker niet goed erbij; dan krijg je de indruk dat het om het huilen van kinderen gaat.
Beeld // 3
- De beste, omdat de tekst gaat over "waarom kroppen wij Nederlanders dit toch zo ontzettend op? En die vrouw op het plaatje staat zo met de rug gedraaid dat niemand mag zien dat ze huilt, vandaar dat plaatje.
- Het tweede plaatje van die vrouw wekt bij mij een saaie, kille sfeer op. Ik denk dat veel mensen zich niet kunnen vergelijken met de vrouw op het plaatje. Het is erg sjiek. Het beeld staat te ver van de lezer(es) vandaan
- In eerste instantie vond ik de foto van de vrouw ook niet goed; ik vind haar een anorexia-type, terwijl het artikel gaat over het huilen van mensen, niet speciaal vrouwen.
Toen ik de tekst nog eens overlas, zag ik de doelgroep weer en bedacht dat het dan misschien toch deze foto zou kunnen zijn.
Beeld // 4
- Het beeld dat me het meest aanspreekt bij het artikel is die van Fishermans Friends . En nu nog waarom... Waarschijnlijk de luchtige wijze van het plaatje, omdat de tranen geassocieerd worden met het pittige snoepje, terwijl je (volgens mij in de reclame weet) dat dit eigenlijk niet de reden is. Verder ook omdat in de reclame de man die een traan laat wordt bijgestaan door een vriend, wat een troostend geheel eraan geeft. Het feit dat er iemand voor je is als je even een traan moet laten. Daarnaast is het plaatje niet meteen gerelateerd aan het vrouwelijke of mannelijke geslacht.
- De Fisherman’s Friends is denk ik niet voor iedereen duidelijk.
- De foto die over is, geeft misschien wel het best de inhoud weer: ook stoere mannen mogen huilen.
Conclusie
Ik maak hieruit op dat de foto van het huilende meisje dus geen succes is. Ik heb een aantal mensen gemaild met de samenvatting van de tekst, mijn concept, en de beelden. Uit de reacties blijkt dat de vrouw waarschijnlijk het beste over komt. Zoals iemand het ook omschreef en ik het zelf ook zie; hij past ook het beste bij de beeldtaal van MIND magazine. Dit zou hem dus kunnen worden als ik zou moeten kiezen.
Beeld // 2
- Deze vind ik wel grappig! Maar omdat het een kind is, vind ik die ook niet helemaal overeenkomen met de inhoud van het artikel en doelgroep.
- Dat kind zou ik van schrikken denk ik...
- Ik vind de foto van het kind zeker niet goed erbij; dan krijg je de indruk dat het om het huilen van kinderen gaat.
Beeld // 3
- De beste, omdat de tekst gaat over "waarom kroppen wij Nederlanders dit toch zo ontzettend op? En die vrouw op het plaatje staat zo met de rug gedraaid dat niemand mag zien dat ze huilt, vandaar dat plaatje.
- Het tweede plaatje van die vrouw wekt bij mij een saaie, kille sfeer op. Ik denk dat veel mensen zich niet kunnen vergelijken met de vrouw op het plaatje. Het is erg sjiek. Het beeld staat te ver van de lezer(es) vandaan
- In eerste instantie vond ik de foto van de vrouw ook niet goed; ik vind haar een anorexia-type, terwijl het artikel gaat over het huilen van mensen, niet speciaal vrouwen.
Toen ik de tekst nog eens overlas, zag ik de doelgroep weer en bedacht dat het dan misschien toch deze foto zou kunnen zijn.
Beeld // 4
- Het beeld dat me het meest aanspreekt bij het artikel is die van Fishermans Friends . En nu nog waarom... Waarschijnlijk de luchtige wijze van het plaatje, omdat de tranen geassocieerd worden met het pittige snoepje, terwijl je (volgens mij in de reclame weet) dat dit eigenlijk niet de reden is. Verder ook omdat in de reclame de man die een traan laat wordt bijgestaan door een vriend, wat een troostend geheel eraan geeft. Het feit dat er iemand voor je is als je even een traan moet laten. Daarnaast is het plaatje niet meteen gerelateerd aan het vrouwelijke of mannelijke geslacht.
- De Fisherman’s Friends is denk ik niet voor iedereen duidelijk.
- De foto die over is, geeft misschien wel het best de inhoud weer: ook stoere mannen mogen huilen.
Conclusie
Ik maak hieruit op dat de foto van het huilende meisje dus geen succes is. Ik heb een aantal mensen gemaild met de samenvatting van de tekst, mijn concept, en de beelden. Uit de reacties blijkt dat de vrouw waarschijnlijk het beste over komt. Zoals iemand het ook omschreef en ik het zelf ook zie; hij past ook het beste bij de beeldtaal van MIND magazine. Dit zou hem dus kunnen worden als ik zou moeten kiezen.
zondag 10 oktober 2010
recept-spread kookboek
zaterdag 9 oktober 2010
MIND magazine // Sterk spul, he...
Beeld // 4
Dit beeld komt voort uit de alom bekende Fisherman’s Friend uitdrukking;
‘Sterk spul he, die Fisherman’s Friend’.
In de reclames van FF zijn het altijd volwassenen die moeten huilen, waarop de tranen maar afgeschoven worden op het feit dat FF zo sterk spul is dat je ervan moet huilen. Bij dit beeld er dus vanuit gaande dat dit inderdaad bekend is. Het is een wat meer indirecte benadering van de tekst over tranen en huilen bij volwassenen. Maar daarom lokt hij misschien meer uit, omdat het beeld niet zo letterlijk is.
Heb bij dit laatste beeld geen rekening gehouden met copyright e.d.... het gaat nu meer even om het idee.
maandag 4 oktober 2010
Zo gezond als een vis
Lino's
Ik heb mijn eerste lino uitgesneden, dus die kan ik gaan drukken met verschillende kleuren, en dan met wellicht arceren, verf, etc. experimenteren. Ik heb wat gefrut met de letters om daar ook een betekenis aan te geven, maar dat wil niet echt, het wordt allemaal wat knullig en amateuristisch, dan liever wat strakker allemaal.. Ook ben ik gaan schetsen voor een illustratie bij een recept. Ik heb het 'complete basiskookboek' erop na geslagen wat een kooktitel had die tot de verbeelding sprak, ik kwam uit bij Hete Bliksem, had ik nog niet eens over nagedacht, maar daar kon ik wel wat mee. In andere landen wordt het ook wel Hemel & Aarde genoemd, verwijzing naar een aardappel in de aarde, en de appel die de lucht in groeit, maar aangezien wij het hier in NL hete bliksem noemen spreekt dat niet echt tot de verbeelding bij de naam.. wel een leuk gegeven. Ik heb nu een schets in photoshop met foto's 'uitgewerkt' zodat ik die kan uitprinten en met pen de duidelijke lijnen kan onderscheiden. Als ik het zelf teken ben ik bang dat de aardappel en de appel of op elkaar lijken, of dat je niet kunt zien wat het is.. (wat een zelfvertrouwen).
alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524305693270745474" />
alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524305693270745474" />
SHITWEEK
Ik moet leren mijn persoonlijke dingen niet mijn werkhouding te laten beïnvloeden, maar shit happens dus echt een %*@&^$#^-week....
dinsdag 28 september 2010
Projectplan Electron
Projectplan - Expositie ‘Beeldinjectie’
Wij, de 4e-jaars studenten Illustratie van AKV/St Joost, locatie Breda, willen van vrijdag 12 november t/m zondag 21 november een expositie houden in Electron.
Hieronder volgt een door ons samengesteld projectplan om alles in goede banen te kunnen leiden.
Promotie
Titel: Beeldinjectie
Thema/uitstraling (van zowel het promotiemateriaal als de expositie)
We willen aan de bezoeker tonen dat we op weg zijn naar het zelfstandig illustratorschap. Dat we als groep een verzameling, een vijver vol creativiteit en een frisse wind zijn. En in dit alles op zoek zijn naar onze weg als illustrator. Kortom; een bruisend laboratorium. Deze gegevens zijn meteen waarin wij ons onderscheiden; dit willen we uitstralen in ons promotiemateriaal en in de manier waarop de expositie zich zal manifesteren.
Promotie & Promotiemateriaal
We willen de expositie op verschillende manieren promoten, zowel digitaal als analoog.
Er zullen posters en flyers verspreid worden op culturele plekken in Breda, op scholen, cafés en eventueel winkels om onze expositie onder de aandacht te brengen.
Aangezien ook Internet een onmisbaar communicatiemiddel is, zal ook via deze weg flink gepromoot worden. Dit door een evenement op te zetten via Facebook, een bericht op Blackboard (site voor St. Joost studenten), weblogs en eventueel een Flickr- en Hyvespagina. Daarnaast willen we plaatselijke kranten benaderen als BN/de stem maar ook stadsbladen en wijkkranten.
Verder zal iedere exposant (potentiële) opdrachtgevers uitnodigen, bijvoorbeeld mensen of bedrijven/instanties die zij hebben leren kennen in hun stageperiode.
Contacten/Communicatie
Vooraf
Het contactteam is verantwoordelijk voor de contactlegging met Electron en het onderhouden van de communicatie tot aan het einde van de expositie.
Het promotieteam zal een (kort) persbericht schrijven, waarop het contactteam contact zal zoeken met de lokale kranten uit Breda (en evt. net daarbuiten) om ervoor te zorgen dat de promotie verder reikt dan onze eigen directe omgeving.
Opening van de expositie
De expositie zal geopend worden op vrijdagavond 12 november, met een kort welkomstwoord door een van de studenten. Voor de opening in Electron wordt er door het contactteam een DJ geregeld om het een feestelijk sfeertje te geven. Ook wordt er een fotograaf benaderd voor het maken van foto’s tijdens de opening.
Omdat wij bij Electron gratis gebruik mogen maken van de ruimte, is het voor Electron belangrijk dat de gasten daar hun drankjes kopen zodat zij enige vorm van inkomsten hebben. Oorspronkelijk was het plan de afterparty in de Wasserette te houden, maar na contact met Electron is besloten het feestje/de afterparty daar voort te zetten.
Financiën
Geldbeheer & Budget
De groep Financiën is verantwoordelijk voor het beheer van het budget en
enkele andere kleine zaken die met geld te maken hebben.
Apparatuur
Op dit moment zijn er 6 studenten die animaties willen vertonen, dus er
zullen 6 beamers aanwezig zijn. Tot nu toe hebben pas 5 mensen
aangegeven een tafel of sokkel nodig te hebben om op tentoon te stellen. De studenten uit deze subgroep nemen de verantwoordelijkheid op zich dit te regelen met school of evt. een verhuurbedrijf.
Opening & Afterparty
Deze groep zal er ook voor zorgen dat er hapjes e.d. aanwezig zijn bij de opening, alsmede de budgettering hiervan, evenals de organisatie van de afterparty (in samenwerking met het Contactteam).
Curatoren
Expositie
De expositie zal onderverdeeld worden in vijf subthema’s; experiment, formule, fotosynthese, emissie en stage. De curatoren zijn verantwoordelijk voor de indeling van de ruimte en de ophanging van het werk van alle studenten. Dit zal gebeuren in de week voor de opening op vrijdag 12 november.
De grote ruimte wordt dan opgesplitst in 2 gescheiden ruimtes; experiment en formule. In deze 2 ruimtes exposeren de 23 studenten hun posters, boekjes, schilderijen, installaties etc. De animaties willen we graag laten zien in de ruimte ernaast; de zgn. fotosyntheseruimte. Daarnaast willen we ook graag laten zien wat wij tijdens onze stageperiode hebben gemaakt en bereikt; dit willen we graag op de bovenste verdieping doen. Ook zijn er studenten die eventueel iets te koop willen aanbieden, emissie, dit willen we in een winkeltje/kraampje doen (Locatie nog nader te bepalen).
Experiment & Formule
Werk van de studenten illustratie.
‘Experiment’ omvat beelden waarin de studenten iets nieuws probeerden, ‘Formule’ laat hun identiteit als illustrator zien.
Fotosynthese
‘Fotosynthese’ staat voor de animaties, gemaakt door de studenten illustratie.
Emissie
‘Emissie’ bevat een winkeltje/kraampje waar de bezoeker (gedrukt) werk, t-shirts e.d. kan kopen, uiteraard gemaakt door dezelfde studenten.
Wij, de 4e-jaars studenten Illustratie van AKV/St Joost, locatie Breda, willen van vrijdag 12 november t/m zondag 21 november een expositie houden in Electron.
Hieronder volgt een door ons samengesteld projectplan om alles in goede banen te kunnen leiden.
Promotie
Titel: Beeldinjectie
Thema/uitstraling (van zowel het promotiemateriaal als de expositie)
We willen aan de bezoeker tonen dat we op weg zijn naar het zelfstandig illustratorschap. Dat we als groep een verzameling, een vijver vol creativiteit en een frisse wind zijn. En in dit alles op zoek zijn naar onze weg als illustrator. Kortom; een bruisend laboratorium. Deze gegevens zijn meteen waarin wij ons onderscheiden; dit willen we uitstralen in ons promotiemateriaal en in de manier waarop de expositie zich zal manifesteren.
Promotie & Promotiemateriaal
We willen de expositie op verschillende manieren promoten, zowel digitaal als analoog.
Er zullen posters en flyers verspreid worden op culturele plekken in Breda, op scholen, cafés en eventueel winkels om onze expositie onder de aandacht te brengen.
Aangezien ook Internet een onmisbaar communicatiemiddel is, zal ook via deze weg flink gepromoot worden. Dit door een evenement op te zetten via Facebook, een bericht op Blackboard (site voor St. Joost studenten), weblogs en eventueel een Flickr- en Hyvespagina. Daarnaast willen we plaatselijke kranten benaderen als BN/de stem maar ook stadsbladen en wijkkranten.
Verder zal iedere exposant (potentiële) opdrachtgevers uitnodigen, bijvoorbeeld mensen of bedrijven/instanties die zij hebben leren kennen in hun stageperiode.
Contacten/Communicatie
Vooraf
Het contactteam is verantwoordelijk voor de contactlegging met Electron en het onderhouden van de communicatie tot aan het einde van de expositie.
Het promotieteam zal een (kort) persbericht schrijven, waarop het contactteam contact zal zoeken met de lokale kranten uit Breda (en evt. net daarbuiten) om ervoor te zorgen dat de promotie verder reikt dan onze eigen directe omgeving.
Opening van de expositie
De expositie zal geopend worden op vrijdagavond 12 november, met een kort welkomstwoord door een van de studenten. Voor de opening in Electron wordt er door het contactteam een DJ geregeld om het een feestelijk sfeertje te geven. Ook wordt er een fotograaf benaderd voor het maken van foto’s tijdens de opening.
Omdat wij bij Electron gratis gebruik mogen maken van de ruimte, is het voor Electron belangrijk dat de gasten daar hun drankjes kopen zodat zij enige vorm van inkomsten hebben. Oorspronkelijk was het plan de afterparty in de Wasserette te houden, maar na contact met Electron is besloten het feestje/de afterparty daar voort te zetten.
Financiën
Geldbeheer & Budget
De groep Financiën is verantwoordelijk voor het beheer van het budget en
enkele andere kleine zaken die met geld te maken hebben.
Apparatuur
Op dit moment zijn er 6 studenten die animaties willen vertonen, dus er
zullen 6 beamers aanwezig zijn. Tot nu toe hebben pas 5 mensen
aangegeven een tafel of sokkel nodig te hebben om op tentoon te stellen. De studenten uit deze subgroep nemen de verantwoordelijkheid op zich dit te regelen met school of evt. een verhuurbedrijf.
Opening & Afterparty
Deze groep zal er ook voor zorgen dat er hapjes e.d. aanwezig zijn bij de opening, alsmede de budgettering hiervan, evenals de organisatie van de afterparty (in samenwerking met het Contactteam).
Curatoren
Expositie
De expositie zal onderverdeeld worden in vijf subthema’s; experiment, formule, fotosynthese, emissie en stage. De curatoren zijn verantwoordelijk voor de indeling van de ruimte en de ophanging van het werk van alle studenten. Dit zal gebeuren in de week voor de opening op vrijdag 12 november.
De grote ruimte wordt dan opgesplitst in 2 gescheiden ruimtes; experiment en formule. In deze 2 ruimtes exposeren de 23 studenten hun posters, boekjes, schilderijen, installaties etc. De animaties willen we graag laten zien in de ruimte ernaast; de zgn. fotosyntheseruimte. Daarnaast willen we ook graag laten zien wat wij tijdens onze stageperiode hebben gemaakt en bereikt; dit willen we graag op de bovenste verdieping doen. Ook zijn er studenten die eventueel iets te koop willen aanbieden, emissie, dit willen we in een winkeltje/kraampje doen (Locatie nog nader te bepalen).
Experiment & Formule
Werk van de studenten illustratie.
‘Experiment’ omvat beelden waarin de studenten iets nieuws probeerden, ‘Formule’ laat hun identiteit als illustrator zien.
Fotosynthese
‘Fotosynthese’ staat voor de animaties, gemaakt door de studenten illustratie.
Emissie
‘Emissie’ bevat een winkeltje/kraampje waar de bezoeker (gedrukt) werk, t-shirts e.d. kan kopen, uiteraard gemaakt door dezelfde studenten.
dinsdag 21 september 2010
MIND magazine // uitleg 3 beelden
Beeld // 1
De eerste fotografische voorstelling laat zien dat iedereen huilt; mannen, vrouwen, kinderen, in andere landen/culturen, zelfs getekende mensen, vroeger en nu.
Door gebruik te maken van meerdere beelden laat ik de emotie ‘huilen’ zien, je kunt er ook niet aan af lezen waarom de mensen huilen, alleen dat ze huilen. En dat het dus mag.
Zwart-wit zorgt voor een kloppende eenheid tussen de verschillende figuren; huilen is de overeenkomst, niet alle verschillen tussen de mensen.
Beeld // 2
Het tweede fotografische beeld laat slechts een huilend persoon zien. Ik heb gekozen voor een jong meisje, wat meer van vroeger (zwart-wit ook weer). De MIND magazine lezeres is een vrouw van tussen de 30 en 45 jaar, en die zijn allemaal dat jonge meisje geweest. Huilen alsof je leven er van af hangt. En waarom? Alleen omdat je misschien geen snoepje kreeg, of omdat je nieuwe fiets vies was geworden, of papa en mama waren een beetje boos omdat je iets stouts had gedaan. Traaaanen met tuiten. En daarna was het weer klaar.
Kleine kinderen voelen nog niet de druk dat huilen (in gezelschap) not-done is. Maar zoals eerder omschreven, dat wordt ons wel aangeleerd. Wat de schrijver met de tekst wil laten zien is dat het juist wel mag, omdat je dan die negatieve gevoelens erkent en daarna weer door kunt. Dus even die herinnering aan vroeger ophalen, dat je ontzettend huilde en dat alles daarna weer goed was.
Beeld // 3
Even over een andere boeg, een illustratief beeld. Het beeld laat een jonge vrouw zien (de MIND magazine lezeres) die huilt, een emotie laat zien. Door de abstractie wordt je niet sip van het beeld, en kun je je als lezeres misschien toch met haar vergelijken.
De hele uitstraling van het tijdschrift is een redelijk rustige en consistente lay-out, koppen zijn meestal oranje of groen, en de beelden zijn foto’s van (mensen in) een rustieke, natuurlijke omgeving, of illustraties die niet te veel schreeuwen, maar vaak to the point zijn. Daarom voor deze illustratie gekozen, en niet zo’n (semi-)hippe illustratie met veel tierelantijntjes.
De eerste fotografische voorstelling laat zien dat iedereen huilt; mannen, vrouwen, kinderen, in andere landen/culturen, zelfs getekende mensen, vroeger en nu.
Door gebruik te maken van meerdere beelden laat ik de emotie ‘huilen’ zien, je kunt er ook niet aan af lezen waarom de mensen huilen, alleen dat ze huilen. En dat het dus mag.
Zwart-wit zorgt voor een kloppende eenheid tussen de verschillende figuren; huilen is de overeenkomst, niet alle verschillen tussen de mensen.
Beeld // 2
Het tweede fotografische beeld laat slechts een huilend persoon zien. Ik heb gekozen voor een jong meisje, wat meer van vroeger (zwart-wit ook weer). De MIND magazine lezeres is een vrouw van tussen de 30 en 45 jaar, en die zijn allemaal dat jonge meisje geweest. Huilen alsof je leven er van af hangt. En waarom? Alleen omdat je misschien geen snoepje kreeg, of omdat je nieuwe fiets vies was geworden, of papa en mama waren een beetje boos omdat je iets stouts had gedaan. Traaaanen met tuiten. En daarna was het weer klaar.
Kleine kinderen voelen nog niet de druk dat huilen (in gezelschap) not-done is. Maar zoals eerder omschreven, dat wordt ons wel aangeleerd. Wat de schrijver met de tekst wil laten zien is dat het juist wel mag, omdat je dan die negatieve gevoelens erkent en daarna weer door kunt. Dus even die herinnering aan vroeger ophalen, dat je ontzettend huilde en dat alles daarna weer goed was.
Beeld // 3
Even over een andere boeg, een illustratief beeld. Het beeld laat een jonge vrouw zien (de MIND magazine lezeres) die huilt, een emotie laat zien. Door de abstractie wordt je niet sip van het beeld, en kun je je als lezeres misschien toch met haar vergelijken.
De hele uitstraling van het tijdschrift is een redelijk rustige en consistente lay-out, koppen zijn meestal oranje of groen, en de beelden zijn foto’s van (mensen in) een rustieke, natuurlijke omgeving, of illustraties die niet te veel schreeuwen, maar vaak to the point zijn. Daarom voor deze illustratie gekozen, en niet zo’n (semi-)hippe illustratie met veel tierelantijntjes.
Concept - Experiment (lino's)
Even een korte conceptomschrijving wat betreft mijn experiment met de lino's.
De serie die ik bedacht had was een serie van 5 kookboeken, met als hoofdthema's koe, varken, kip, vis, vega. Helaas had ik al snel in de gaten dat het erg veel tijd kost, en aangezien het een experiment is, ik me tot een tot een paar uitwerkingen beperk om zo meer te experimenteren met de lino's en ook de tekst. (ipv het er zo maar bij te zetten).
De ondertitel bij de covers wordt dus 'Oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje'. Met als afzonderlijk titel steeds een spreekwoord waarbij het thema van dat kookboek aan bod komt, liefst dus gerelateerd aan de ondertitel, zodat het totaalplaatje klopt. Bedoeling is om het spreekwoord ook met lino te drukken zodat een evenwichtig totaalplaatje ontstaat. In plaats van alleen maar pasta's & pizza's, amuses, tapas etc. mogen we ook wel weer eens ouderwets gezond Nederlands eten eten! Stamppotten, een goed stukje vlees met erpels en groenten, overheerlijke ovenschotels met kip, of gehakt, of..; de smaken allemaal wat aangepast aan de smaak (internationaler nu) van nu, maar nog steeds als basis de Nederlandse keuken, want wie kent er de Nederlandse keuken nou nog zo goed??
De serie die ik bedacht had was een serie van 5 kookboeken, met als hoofdthema's koe, varken, kip, vis, vega. Helaas had ik al snel in de gaten dat het erg veel tijd kost, en aangezien het een experiment is, ik me tot een tot een paar uitwerkingen beperk om zo meer te experimenteren met de lino's en ook de tekst. (ipv het er zo maar bij te zetten).
De ondertitel bij de covers wordt dus 'Oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje'. Met als afzonderlijk titel steeds een spreekwoord waarbij het thema van dat kookboek aan bod komt, liefst dus gerelateerd aan de ondertitel, zodat het totaalplaatje klopt. Bedoeling is om het spreekwoord ook met lino te drukken zodat een evenwichtig totaalplaatje ontstaat. In plaats van alleen maar pasta's & pizza's, amuses, tapas etc. mogen we ook wel weer eens ouderwets gezond Nederlands eten eten! Stamppotten, een goed stukje vlees met erpels en groenten, overheerlijke ovenschotels met kip, of gehakt, of..; de smaken allemaal wat aangepast aan de smaak (internationaler nu) van nu, maar nog steeds als basis de Nederlandse keuken, want wie kent er de Nederlandse keuken nou nog zo goed??
Probeersel #1 - Lino-idee
Hier een eerste opzetje in photoshop geprobeerd, zou dan in lino worden gedrukt, de tekst 'oud-hollandsche recepten in een nieuw jasje' zouden dan later erbij gedrukt worden op een andere manier (photoshop??)
Ideetjes voor titels:
ZO GEZOND ALS EEN VIS - oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje
BOTER BIJ DE VIS - oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje
OUDE KOEIEN UIT DE SLOOT HALEN - oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje
KIP IK HEB JE! - oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje
ETEN ALS EEN VARKEN - oud-Hollandsche recepten in een nieuw jasje
maandag 20 september 2010
Lino voorbeeld
vrijdag 17 september 2010
Conceptontwikkeling // 1
Tranen mogen gezien worden. Emoties zijn menselijke ‘dingen’ die we allemaal voelen.
Ook niet met de bedoeling dat we om elk akkefietje die grote waterdruppels maar over ons gezicht moeten laten stromen, maar wel dat het menselijk is om je af en toe rot te voelen en om je dan even te laten gaan. Huilen MAG.
Ik zou met het beeld graag willen laten zien dat huilen menselijk is. Dat jij als lezeres niet de enige bent die af en toe moet huilen. En dat je je af en toe lekker mag laten gaan, gewoon als opluchting. Het is niet de bedoeling dat je van het artikel sip wordt, dat je bij het zien van het beeld al een traan over je gezicht laat rollen. Het is meer de bedoeling dat het beeld je een hart onder de riem steekt. Potje janken met z’n allen!
Ook niet met de bedoeling dat we om elk akkefietje die grote waterdruppels maar over ons gezicht moeten laten stromen, maar wel dat het menselijk is om je af en toe rot te voelen en om je dan even te laten gaan. Huilen MAG.
Ik zou met het beeld graag willen laten zien dat huilen menselijk is. Dat jij als lezeres niet de enige bent die af en toe moet huilen. En dat je je af en toe lekker mag laten gaan, gewoon als opluchting. Het is niet de bedoeling dat je van het artikel sip wordt, dat je bij het zien van het beeld al een traan over je gezicht laat rollen. Het is meer de bedoeling dat het beeld je een hart onder de riem steekt. Potje janken met z’n allen!
Tijdschriftartikel // MIND magazine
uit: ‘MIND magazine’ (2010 / nr.7)
'LAAT MAAR KOMEN DIE TRANEN!'
Keuze
De tekst is nu voorzien van een stockfoto waarop een hoop waterdruppels naar beneden vallen. De titel staat er overheen gedrukt. Het lijkt vooral een decoratief en luchtig beeld te zijn.
In mijn opinie kan dit ook anders, daarom heb ik deze tekst geselecteerd.
Samenvatting
“De tekst gaat over ‘huilen’, waarom kroppen wij Nederlanders dit toch zo ontzettend op? We huilen uiteindelijk als we alleen zijn, maar laat vooral niks merken aan je collega’s. Terwijl in de zuidelijke landen mannen elkaar huilend in de armen vliegen na het winnen van bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd.
Waarom huilen we nu eigenlijk? Grote emoties die een huilpartij opwekken zijn verlies, pijn en afscheid. Maar veel vaker huilen we om kleine dingen, of om veel kleine dingen bij elkaar, als het wéér eens verkeerd gaat, of als er iets kapot gaat. En dan moet het er allemaal in een keer uit.
We zijn opgevoed met de gedachte negatieve of vervelende gevoelens uit de weg te gaan, maar eigenlijk loop je dan weg voor jezelf. Beter is het om die tranen maar lekker te laten gaan. Huilen is een signaal waarop je jezelf kunt afvragen wat je precies raakt, dus waarom je huilt. Het erkennen van die emotie is vaak genoeg om die negatieve gevoelens kwijt te raken. ‘De kunst van het loslaten is toelaten. En soms hoort een huilbui daar bij.’ ”
Doelgroep
De MIND magazine-lezer is een vrouw van tussen de 30 en 45 jaar. Ze wil groeien door verdieping en psychologisch inzicht in zichzelf en de mensen om haar heen. Daarnaast vindt ze het belangrijk om er goed uit te zien en gezond te leven, omdat dat haar geluk zal vergroten. MIND magazine informeert en inspireert haar op al die gebieden. (bron:http://www.sanoma-uitgevers.nl)
Analyse
Naar mijn mening wil de schrijver (Otje van der Lelij, freelance journalist) het publiek het gevoel geven dat het allemaal gewoon mag. Dat je je niet te veel moet aantrekken van de druk van de maatschappij, dat het veel belangrijker is je eigen emoties de vrije loop te laten gaan, en dan vooral het laten gaan van je tranen. Ze wil de lezeres een veilig gevoel geven, een gevoel van rust. Maar wel op een luchtige manier. Dat het af en toe heerlijk is een potje te janken, dat het mag! Misschien zelfs moet; alles om fijn te kunnen leven. Om vervelende gebeurtenissen te erkennen en af te sluiten, om vervolgens weer lekker door te gaan met wat je doet. Je hoeft je niet te schamen als je de tranen op voelt komen wellen, laat ze maar lekker lopen; het lucht op en doet je goed.
'LAAT MAAR KOMEN DIE TRANEN!'
Keuze
De tekst is nu voorzien van een stockfoto waarop een hoop waterdruppels naar beneden vallen. De titel staat er overheen gedrukt. Het lijkt vooral een decoratief en luchtig beeld te zijn.
In mijn opinie kan dit ook anders, daarom heb ik deze tekst geselecteerd.
Samenvatting
“De tekst gaat over ‘huilen’, waarom kroppen wij Nederlanders dit toch zo ontzettend op? We huilen uiteindelijk als we alleen zijn, maar laat vooral niks merken aan je collega’s. Terwijl in de zuidelijke landen mannen elkaar huilend in de armen vliegen na het winnen van bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd.
Waarom huilen we nu eigenlijk? Grote emoties die een huilpartij opwekken zijn verlies, pijn en afscheid. Maar veel vaker huilen we om kleine dingen, of om veel kleine dingen bij elkaar, als het wéér eens verkeerd gaat, of als er iets kapot gaat. En dan moet het er allemaal in een keer uit.
We zijn opgevoed met de gedachte negatieve of vervelende gevoelens uit de weg te gaan, maar eigenlijk loop je dan weg voor jezelf. Beter is het om die tranen maar lekker te laten gaan. Huilen is een signaal waarop je jezelf kunt afvragen wat je precies raakt, dus waarom je huilt. Het erkennen van die emotie is vaak genoeg om die negatieve gevoelens kwijt te raken. ‘De kunst van het loslaten is toelaten. En soms hoort een huilbui daar bij.’ ”
Doelgroep
De MIND magazine-lezer is een vrouw van tussen de 30 en 45 jaar. Ze wil groeien door verdieping en psychologisch inzicht in zichzelf en de mensen om haar heen. Daarnaast vindt ze het belangrijk om er goed uit te zien en gezond te leven, omdat dat haar geluk zal vergroten. MIND magazine informeert en inspireert haar op al die gebieden. (bron:http://www.sanoma-uitgevers.nl)
Analyse
Naar mijn mening wil de schrijver (Otje van der Lelij, freelance journalist) het publiek het gevoel geven dat het allemaal gewoon mag. Dat je je niet te veel moet aantrekken van de druk van de maatschappij, dat het veel belangrijker is je eigen emoties de vrije loop te laten gaan, en dan vooral het laten gaan van je tranen. Ze wil de lezeres een veilig gevoel geven, een gevoel van rust. Maar wel op een luchtige manier. Dat het af en toe heerlijk is een potje te janken, dat het mag! Misschien zelfs moet; alles om fijn te kunnen leven. Om vervelende gebeurtenissen te erkennen en af te sluiten, om vervolgens weer lekker door te gaan met wat je doet. Je hoeft je niet te schamen als je de tranen op voelt komen wellen, laat ze maar lekker lopen; het lucht op en doet je goed.
Communicatie & Werkwijze
Gebruikmakend van het basisprincipe van de communicatiewetenschap, zal ik de relatie tussen de inhoud van de tekst en het beeld benaderen.
ZENDER - MEDIUM - ONTVANGER
Dit meest simpele communicatiemodel heeft echter vaak last van ‘ruis’. Dat zijn externe factoren die de communicatie bemoeilijken. Oorzaken van ruis kunnen zijn;
1] de communicatiestijl van de zender
2] externe geluiden
3] het communicatiemedium
4] de communicatiestijl van de ontvanger
Onder communicatiestijl wordt onder meer verstaan;
1] de gebruikte taal/woorden/beeld
2] het communicatiedoel
3] de transparantie van de communicatie
Om bij het begin te beginnen; dit model vertaald naar een praktische werkwijze;
1] tekst selecteren die ruimte geeft voor een andere beeld-interpretatie/benadering
2] korte samenvatting van de tekst
3] analyseren van de tekst; wat wil de schrijver duidelijk maken? Is het ernstig, is het met een knipoog bedoeld? Voor wie is de tekst bedoeld? Etc.
4] passend concept maken
5] functie van het beeld vaststellen; decoratief, interesse wekken, uitlokken tot.., moet het beeld je op een bepaalde manier triggeren?
6] op zoek naar beeld & toepassen
7] uitwerkingen naast elkaar leggen en onderzoeken
ZENDER - MEDIUM - ONTVANGER
Dit meest simpele communicatiemodel heeft echter vaak last van ‘ruis’. Dat zijn externe factoren die de communicatie bemoeilijken. Oorzaken van ruis kunnen zijn;
1] de communicatiestijl van de zender
2] externe geluiden
3] het communicatiemedium
4] de communicatiestijl van de ontvanger
Onder communicatiestijl wordt onder meer verstaan;
1] de gebruikte taal/woorden/beeld
2] het communicatiedoel
3] de transparantie van de communicatie
Om bij het begin te beginnen; dit model vertaald naar een praktische werkwijze;
1] tekst selecteren die ruimte geeft voor een andere beeld-interpretatie/benadering
2] korte samenvatting van de tekst
3] analyseren van de tekst; wat wil de schrijver duidelijk maken? Is het ernstig, is het met een knipoog bedoeld? Voor wie is de tekst bedoeld? Etc.
4] passend concept maken
5] functie van het beeld vaststellen; decoratief, interesse wekken, uitlokken tot.., moet het beeld je op een bepaalde manier triggeren?
6] op zoek naar beeld & toepassen
7] uitwerkingen naast elkaar leggen en onderzoeken
Opdrachtformulering Manifest
Praktisch gezien ga ik dit kwartaal (13) een tijdschriftartikel en krantenartikel voorzien van ander beeld. Gebruikmakend van bestaand beeld ga ik de relatie inhoud-tekst en beeld onderzoeken. De foto’s of illustraties kunnen dus soms niet exact zijn wat ik zoek, maar ik ga wel pogen de sfeer neer te zetten die ik wil benadrukken.
Ik ga me niet buigen over de vormgeving, maar alleen over het beeld. Naast deze verslaglegging ga ik natuurlijk wel het beeld toepassen binnen de bestaande vormgeving om zo te kijken wat de uitwerking is.
Ik ga me niet buigen over de vormgeving, maar alleen over het beeld. Naast deze verslaglegging ga ik natuurlijk wel het beeld toepassen binnen de bestaande vormgeving om zo te kijken wat de uitwerking is.
Hoe kan het ook? // andere tekst-beeld interpretaties
Introductie beeldredactie
Voor mijn manifest ga ik tekst analyseren/anders interpreteren om zo te onderzoeken wat voor ander beeld ook zou passen. Wat voor andere sfeer dat oproept, en wellicht wat beter zou passen. Een komische, documentaire en sarcastische manier behoren tot de mogelijkheden. Rekening houdend met wat de schrijver duidelijk wil maken en voor welke doelgroep het bedoeld is. Kortom; ik ga me over beeldredactie buigen.
Beeldredacteuren kunnen gebruik maken van zgn. stockfoto’s/-illustraties, maar kunnen ook beeld laten maken. Zij hebben dan een bepaald concept ontwikkeld, afhankelijk van de bestaande tekst, waarbij zij een passende illustrator of fotograaf zoeken die aan de vraag kan voldoen. De beeldredacteur voorziet soms ook in de lay-out, maar vaker is deze taak toebedeeld aan de art-director, hij vertaalt het concept naar een vorm. Nog vaker wordt de realisatie hiervan uitbesteed aan een (team van) vormgever(s).
Voor mijn manifest ga ik tekst analyseren/anders interpreteren om zo te onderzoeken wat voor ander beeld ook zou passen. Wat voor andere sfeer dat oproept, en wellicht wat beter zou passen. Een komische, documentaire en sarcastische manier behoren tot de mogelijkheden. Rekening houdend met wat de schrijver duidelijk wil maken en voor welke doelgroep het bedoeld is. Kortom; ik ga me over beeldredactie buigen.
Beeldredacteuren kunnen gebruik maken van zgn. stockfoto’s/-illustraties, maar kunnen ook beeld laten maken. Zij hebben dan een bepaald concept ontwikkeld, afhankelijk van de bestaande tekst, waarbij zij een passende illustrator of fotograaf zoeken die aan de vraag kan voldoen. De beeldredacteur voorziet soms ook in de lay-out, maar vaker is deze taak toebedeeld aan de art-director, hij vertaalt het concept naar een vorm. Nog vaker wordt de realisatie hiervan uitbesteed aan een (team van) vormgever(s).
dinsdag 14 september 2010
Nieuwe opdracht manifest
Zo, enerverend dagje...
Hieronder beschreven voorstellen worden weer anders! Na het gesprek met Judith besloten me toch echt meer op het beeld te richten dan op de lay-out.
Het lijkt op het eerste voorbeeld van Bill, maar dan toch anders. Ik ga geen 'database' maken van illustratoren, maar ik zoek een artikel (NRC.next?? maatschappelijk stuk?) wat je op verschillende manieren kunt interpreteren. Het gaat dan om de relatie tussen de inhoud van de tekst en het beeld. Mijn taak dus om de tekst te voorzien van beeld. Dit ga ik op verschillende manieren toepassen, bijv. op een documentaire, ironische, komische, letterlijke, sarcastische, realistische, abstracte manier, etc. etc. Met verslaglegging van waarom. Ik ben natuurlijk wel afhankelijk van het beeld dat ik kan vinden, maar het gaat dus uiteindelijk om de sfeer, de bedoeling die ik met het beeld wil duidelijk maken.
- Waarom dit soort beelden?
- Interpretatie van de tekst?
- Doelgroep?
En dan dus waarom/omdat. Beeldredacteurtje spelen dus. Conceptueel te werk gaan, zonder het beeld zelf te maken.
Hieronder beschreven voorstellen worden weer anders! Na het gesprek met Judith besloten me toch echt meer op het beeld te richten dan op de lay-out.
Het lijkt op het eerste voorbeeld van Bill, maar dan toch anders. Ik ga geen 'database' maken van illustratoren, maar ik zoek een artikel (NRC.next?? maatschappelijk stuk?) wat je op verschillende manieren kunt interpreteren. Het gaat dan om de relatie tussen de inhoud van de tekst en het beeld. Mijn taak dus om de tekst te voorzien van beeld. Dit ga ik op verschillende manieren toepassen, bijv. op een documentaire, ironische, komische, letterlijke, sarcastische, realistische, abstracte manier, etc. etc. Met verslaglegging van waarom. Ik ben natuurlijk wel afhankelijk van het beeld dat ik kan vinden, maar het gaat dus uiteindelijk om de sfeer, de bedoeling die ik met het beeld wil duidelijk maken.
- Waarom dit soort beelden?
- Interpretatie van de tekst?
- Doelgroep?
En dan dus waarom/omdat. Beeldredacteurtje spelen dus. Conceptueel te werk gaan, zonder het beeld zelf te maken.
maandag 13 september 2010
Manifest & Experiment
n.a.v. ons gesprek vorige week moest ik natuurlijk even drastisch gaan nadenken. Ik heb het er ook met Toine Post over gehad, hij gaf me ook nog het voorbeeld van iemand die passende schilderijen zocht voor op filmsets, dit is ook een vorm van beeldredactie. Dat maakt het natuurlijk weer wel allemaal wat breder... maar ik wil het nu nog even niet zo breed zoeken.
Omdat het mij (nu!) vooral belangrijk lijkt meer kennis op te doen van grafische vormgeving/lay-out heb ik 2 ideeën, maar ik ben benieuwd of je hier achter zou kunnen staan, aangezien het iets anders is dan de oorspronkelijke opdracht van het manifest.
1) De illustraties die ik maak voor het experiment (lino's, voor kookboeken) verwerken waarbij ik dus tekst met beeld ga combineren, waarbij de nadruk ligt op een consistente lay-out m.b.t. (a) cover (b) inhoudsopgave (c) uitgewerkt recept.
2) 'Tijdschrift beginnen' met bijv. 3/4/5 (?) spreads waarbij ik dus speel met beeld & tekst (onderwerp zou bijv. 'nieuwe jonge illustratoren' kunnen zijn), met dus weer een consistente lay-out.
Punt hierbij is dus dat ik geen 'database' maak van welke illustratoren ik zou 'inhuren' zoals je in je voorbeeld vorige week aangaf, maar in mijn ogen is het nu nog even belangrijker meer kennis van opmaak/lay-out op doe, met als doel dus het combineren van beeld met tekst, hoe die 2 op elkaar inwerken. Het manifest zou dus een soort kleine studie worden.
Ik ben inmiddels in het bezit van het boek 'Design en Lay-out: Grondbeginselen van de grafische vormgeving' van David Dabner, ik zou dat dit kwartaal als een soort 'studieboek' kunnen gebruiken om er meer over te leren.
Omdat het mij (nu!) vooral belangrijk lijkt meer kennis op te doen van grafische vormgeving/lay-out heb ik 2 ideeën, maar ik ben benieuwd of je hier achter zou kunnen staan, aangezien het iets anders is dan de oorspronkelijke opdracht van het manifest.
1) De illustraties die ik maak voor het experiment (lino's, voor kookboeken) verwerken waarbij ik dus tekst met beeld ga combineren, waarbij de nadruk ligt op een consistente lay-out m.b.t. (a) cover (b) inhoudsopgave (c) uitgewerkt recept.
2) 'Tijdschrift beginnen' met bijv. 3/4/5 (?) spreads waarbij ik dus speel met beeld & tekst (onderwerp zou bijv. 'nieuwe jonge illustratoren' kunnen zijn), met dus weer een consistente lay-out.
Punt hierbij is dus dat ik geen 'database' maak van welke illustratoren ik zou 'inhuren' zoals je in je voorbeeld vorige week aangaf, maar in mijn ogen is het nu nog even belangrijker meer kennis van opmaak/lay-out op doe, met als doel dus het combineren van beeld met tekst, hoe die 2 op elkaar inwerken. Het manifest zou dus een soort kleine studie worden.
Ik ben inmiddels in het bezit van het boek 'Design en Lay-out: Grondbeginselen van de grafische vormgeving' van David Dabner, ik zou dat dit kwartaal als een soort 'studieboek' kunnen gebruiken om er meer over te leren.
dinsdag 7 september 2010
EXPO
16-17-18 oktober gaan we met de hele klas een heuse expo organiseren, hopelijk in Electron. Hoop dingetjes afgesproken, en nu mogen we allemaal gaan nadenken over een naam... en floep ik heb er een.
BLADERDEEG
Iedereen mag een beetje 'bladeren' tussen alle studenten van klas4 van illustratie, en aangezien we nog wel studenten zijn, zijn we nog wel een beetje kneedbaar 'deeg'. Bladerdeeg dus! Nu de rest overtuigen....
maandag 6 september 2010
Spinvis
Goeienacht, ik ben dromenland weer uit, dromen doe je overdag.
Voor een van mijn 2 projecten wilde ik een poster zeefdrukken voor een muziekperformance in een theater. Mijn oog is gevallen op Spinvis. Ik ken de muziek al lang, en ik heb het gevoel dat zijn krachtige poëtische teksten zich lenen om de poster in een nostalgisch jasje te steken.
Mijn kernwoorden bij Spinvis "Spinvis op z'n eentje" zijn;
Knip & Plak muziek, creatief, humor, mechanische exacte herhaling, origineel, poetisch, liedjes, donkere romantiek, beeldschermen, live sampellen & mixen, trukendoos, herhaling, laag over laag over laag over....
Ik heb hier een eerste opzetje gemaakt om een bepaald sfeertje te creëren :)
Midden in de nacht geen zin in lange uitgebreide verhalen...
Voor een van mijn 2 projecten wilde ik een poster zeefdrukken voor een muziekperformance in een theater. Mijn oog is gevallen op Spinvis. Ik ken de muziek al lang, en ik heb het gevoel dat zijn krachtige poëtische teksten zich lenen om de poster in een nostalgisch jasje te steken.
Mijn kernwoorden bij Spinvis "Spinvis op z'n eentje" zijn;
Knip & Plak muziek, creatief, humor, mechanische exacte herhaling, origineel, poetisch, liedjes, donkere romantiek, beeldschermen, live sampellen & mixen, trukendoos, herhaling, laag over laag over laag over....
Ik heb hier een eerste opzetje gemaakt om een bepaald sfeertje te creëren :)
Midden in de nacht geen zin in lange uitgebreide verhalen...
zondag 5 september 2010
dromertje
..na een hele drukke gezellige week zat ik met een grote BOEM-KLAP weer in een klas. Een klas. Afstuderen. 2 vrije projecten. En dan wordt er wat van mij verwacht. Maar wat ik liever nog even deed; filmpjes kijken, fijne muziekjes luisteren, luieren in het gras met een late-middag-zonnegloed en mijn vingers langzaam door de snelgroeiende grassprietjes laten glijden.
Liever zou ik nog even blijven dromen. Met mijn ogen dicht doch wakker. Als een slapende hond die elk moment waakzaam op kan staan om je vervolgens met donkerbruine trouwe ogen aan te staren. Wegzakken in een antieke stoel in de hoek, vol met zachte kussens en nog zachtere dekens, met een fijn boekje vol mooie plaatjes. Vakantiefoto's inplakken om die ontroerende en hilarische momenten in mooie plaatsjes nooit meer te vergeten. En dan nog een stuk of 10 keer door te bladeren. En dan een fles rode wijn openmaken. Langzaam mijn glas volschenken. En dan weer even wegzakken in die mooie antieke stoel in de hoek en weer even dromen. Ik wil op mijn tenen dansen, ik wil weer 8 zijn, en met een zachte blos op mijn wangen onder de dekens wegkruipen. Met een lichtje aan, want ik ben bang voor een vuurspuwend monster in elk hoekje van de kamer. Een schaduw van een auto buiten zorgt ervoor dat er een rilling over mijn rug glijdt. Maar in mijn bed ben ik veilig.
Mag ik nog even dromen?
Liever zou ik nog even blijven dromen. Met mijn ogen dicht doch wakker. Als een slapende hond die elk moment waakzaam op kan staan om je vervolgens met donkerbruine trouwe ogen aan te staren. Wegzakken in een antieke stoel in de hoek, vol met zachte kussens en nog zachtere dekens, met een fijn boekje vol mooie plaatjes. Vakantiefoto's inplakken om die ontroerende en hilarische momenten in mooie plaatsjes nooit meer te vergeten. En dan nog een stuk of 10 keer door te bladeren. En dan een fles rode wijn openmaken. Langzaam mijn glas volschenken. En dan weer even wegzakken in die mooie antieke stoel in de hoek en weer even dromen. Ik wil op mijn tenen dansen, ik wil weer 8 zijn, en met een zachte blos op mijn wangen onder de dekens wegkruipen. Met een lichtje aan, want ik ben bang voor een vuurspuwend monster in elk hoekje van de kamer. Een schaduw van een auto buiten zorgt ervoor dat er een rilling over mijn rug glijdt. Maar in mijn bed ben ik veilig.
Mag ik nog even dromen?
Abonneren op:
Posts (Atom)