Tijdschriftartikel // MIND magazine

uit: ‘MIND magazine’ (2010 / nr.7)


'LAAT MAAR KOMEN DIE TRANEN!'


Keuze
De tekst is nu voorzien van een stockfoto waarop een hoop waterdruppels naar beneden vallen. De titel staat er overheen gedrukt. Het lijkt vooral een decoratief en luchtig beeld te zijn.
In mijn opinie kan dit ook anders, daarom heb ik deze tekst geselecteerd.


Samenvatting
“De tekst gaat over ‘huilen’, waarom kroppen wij Nederlanders dit toch zo ontzettend op? We huilen uiteindelijk als we alleen zijn, maar laat vooral niks merken aan je collega’s. Terwijl in de zuidelijke landen mannen elkaar huilend in de armen vliegen na het winnen van bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd.
Waarom huilen we nu eigenlijk? Grote emoties die een huilpartij opwekken zijn verlies, pijn en afscheid. Maar veel vaker huilen we om kleine dingen, of om veel kleine dingen bij elkaar, als het wéér eens verkeerd gaat, of als er iets kapot gaat. En dan moet het er allemaal in een keer uit.
We zijn opgevoed met de gedachte negatieve of vervelende gevoelens uit de weg te gaan, maar eigenlijk loop je dan weg voor jezelf. Beter is het om die tranen maar lekker te laten gaan. Huilen is een signaal waarop je jezelf kunt afvragen wat je precies raakt, dus waarom je huilt. Het erkennen van die emotie is vaak genoeg om die negatieve gevoelens kwijt te raken. ‘De kunst van het loslaten is toelaten. En soms hoort een huilbui daar bij.’ ”


Doelgroep
De MIND magazine-lezer is een vrouw van tussen de 30 en 45 jaar. Ze wil groeien door verdieping en psychologisch inzicht in zichzelf en de mensen om haar heen. Daarnaast vindt ze het belangrijk om er goed uit te zien en gezond te leven, omdat dat haar geluk zal vergroten. MIND magazine informeert en inspireert haar op al die gebieden. (bron:http://www.sanoma-uitgevers.nl)


Analyse
Naar mijn mening wil de schrijver (Otje van der Lelij, freelance journalist) het publiek het gevoel geven dat het allemaal gewoon mag. Dat je je niet te veel moet aantrekken van de druk van de maatschappij, dat het veel belangrijker is je eigen emoties de vrije loop te laten gaan, en dan vooral het laten gaan van je tranen. Ze wil de lezeres een veilig gevoel geven, een gevoel van rust. Maar wel op een luchtige manier. Dat het af en toe heerlijk is een potje te janken, dat het mag! Misschien zelfs moet; alles om fijn te kunnen leven. Om vervelende gebeurtenissen te erkennen en af te sluiten, om vervolgens weer lekker door te gaan met wat je doet. Je hoeft je niet te schamen als je de tranen op voelt komen wellen, laat ze maar lekker lopen; het lucht op en doet je goed.